kornel-1 napisał:

> Ale teraz powstaje pytanie: jak liczyć wiatry „z jednego kierunku”?

Ponieważ kierunek jest w tym przypadku wektorem jednostkowym na powierzchni dwuwymiarowej, najrozsądniej byłoby określić dla każdego pomiaru rzut tego wektora na ortogonalną parę osi (choćby [WE, SN]) i określać go jako parę współrzędnych. Łatwo wtedy zdefiniować ściśle średnią wartość pomiaru i podać rozkład kierunków wiatru.

—

Żołnierze Ksenofonta: — Thalatta! Thalatta! (Morze! Morze!)

Marynarze Kolumba: — ¡Tierra! ¡Tierra! (Ziemia! Ziemia!)