Mój artykuł – w trakcie opracowywania został dzisiaj uzupełniony o następujące fragmenty, które wklejam w P.S. Ponieważ nie jestem ekspertem w zakresie walki z „dopalaczami” (tzw. „nowymi sytuacjami psychoaktywnymi”) – a muszę zakończyć redagowanie tego tekstu, więc ponownie zwracam się z prośbą o wszelakie uwagi ..

Oczywiście, dostrzegam, że wielokrotnie uwagi te są czynione bez zachowania reguł „netykiety” – na ale cóż – to jest grupa dyskusyjna „NAUKA” .. Powinno być: „noblesse oblige” .. a jeśli tak nie jest to osoba wydaje sobie za każdym razem „świadectwo o sobie”.

Oczekuję więc uwag poważnych, formułowanych na serio.

Rozdział pt.: „Pilne, obecne dylematy prawne i organizacyjne wymagające pogłębionego rozeznania i rozwiązania” – jest ważny i kontrowersyjny ! ~ Andrew Wader

P.S.

Pierwszy problem to – kwestia równoważności ONZ-skiego, Amerykańskiego i Polskiego podziału na grupy substancji psychoaktywnych

Dyskusja na temat optymalizacji ustawodawstwa wymaga znajomości definicji klasyfikacji substancji psychoaktywnych uznawanych przez SCND i CSA, dlatego je tutaj przytaczamy.

Tzw. Schedule I obejmuje .:

a. substancje o wysokim potencjale do zaistnienia ich nadużywania

b. substancje, które nie mają zastosowań medycznych

(- obecnie, – na terenie Stanów Zjednoczonych)

c. substancje, dla których nie określono sposobów bezpiecznego użycia i nadzoru

medycznego

Prawo zabrania nie tylko produkcji, dystrybucji i rozpowszechniania ale i także posiadania substancji z listy „Schedule I”.

Tzw. Schedule II obejmuje .:

a. substancje o wysokim potencjale do zaistnienia ich nadużywania

b. substancje, które mają zastosowania medyczne z określonymi ograniczeniami

(- obecnie, – na terenie Stanów Zjednoczonych)

c. substancje, dla których nadużywanie może prowadzić do uzależnienia psychologicznego

lub fizycznego

Tzw. Schedule III obejmuje .:

a. substancje o istniejącym potencjale do ich nadużywania, jakkolwiek mniejszym

niż substancje z listy I i II

b. substancje, które są akceptowane dla zastosowań medycznych

(- obecnie, – na terenie Stanów Zjednoczonych)

c. substancje, które mogą prowadzić do umiarkowanego lub nieznacznego uzależnienia

psychologicznego lub fizycznego`

Tzw. Schedule IV obejmuje .:

a. substancje o niskim potencjale do ich nadużywania, jakkolwiek mniejszym niż

substancje z listy I i II

b. substancje, które są akceptowane dla zastosowaań medycznych

(- obecnie, – na terenie Stanów Zjednoczonych)

c. substancje, które mogą prowadzić do nieznacznego uzależnienia psychologicznego

lub fizycznego

Obecne regulacje prawne w Polsce (początek rozdziału .. i jego zakończenie )

Istotne jest aby znać relację wykazów Schedule I – IV do obowiązującego w naszym kraju „Wykazu środków odurzających i substancji psychotropowych”, tzn. listy substancji kontrolowanych, których posiadanie, produkcja, przetwarzanie, przewóz i obrót są nielegalne w Polsce bez posiadania odpowiedniego zezwolenia regulowanego ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Wykaz jest podzielony na grupy w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych. W omawianej liście środków kontrolowanych wyróżniono wkazy I-N, II-N, III-N i IV-N. Są one wzorowane na wykazach „Jednolitej konwencji o środkach odurzających” z 1961 roku, oraz wykazy I-P, II-P, III-P i IV-P — wzorowane na „Konwencji o substancjach psychotropowych” z 1971 roku.

Środki odurzające grupy I-N to substancje o dużym potencjale uzależniającym, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

Środki odurzające grupy II-N to substancje o średnim potencjale uzależniającym, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

Substancje psychotropowe grupy I-P to substancje o braku zastosowań medycznych i o dużym potencjale nadużywania, które są wyłączone z obrotu farmaceutycznego i mogą być używane jedynie w celu prowadzenia badań naukowych- za specjalnym zezwoleniem.

Substancje psychotropowe grupy II-P to substancje o niewielkich zastosowaniach medycznych i o dużym potencjale nadużywania, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych – za specjalnym zezwoleniem

Substancje psychotropowe grupy III-P to substancje o istotnych zastosowaniach medycznych i średnim potencjale nadużywania, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

Rozdział pt.: Pilne, obecne dylematy prawne i organizacyjne wymagające pogłębionego rozeznania i rozwiązania.

1. Dla szerokiego grona osób ważne jest, aby wiedzieć i uświadamiać sobie, które substancje można posiadać w małych ilościach, bez groźby kar przewidywanych dla osób posiadających narkotyki. Jest to istotnie nie tylko dla osób używających sytuacji psychoaktywnych, ale i wszystkich osób, którym ktoś może „podrzucić” takie substancje i spowodować groźbę niezawinionych sankcji. Należy uświadamiać w akcjach edukacyjnych to w sposób zrozumiały i wyrazisty. Jest problemem, czy dla określenia takiej grupy substancji można się posłużyć, omówionymi wyżej określeniami: Schedule I, II, „wykazem środków odurzających i substancji psychotropowych” z podziałem na grupy I-N, II-N, III-N i IV-N i I-P, II-P, III-P i IV-P.

2. Dla grupy osób, które są związane z „wytwarzaniem i dystrybucją” substancji psychoaktywnych ważne jest aby aby uświadamiać sobie, że bez specjalnego zezwolenia (posiadana np. przez instytucje przemysłu farmaceutycznego, instytucje naukowe) syntetyzowanie (produkcja) substancji psychoaktywnych jest nielegalna. Firmy produkujące rożne chemikalia powinny być zainteresowane określeniami struktur chemicznych substancji już zidentyfikowanych i wprowadzonych na listy z „wykazu środków odurzających i substancji psychotropowych” z poszczególnych grup I-N, II-N, III-N i IV-N i I-P, II-P, III-P i IV-P. Należy jednak uświadamiać sobie, że zaistniał nowy sposób zdefiniowania takich substancji [23] , a mianowicie iż są to substancje „ używane zamiast środka odurzającego lub substancji psychotropowej (wykzy wg. grup) lub w takich samych celach jak środek odurzający lub substancję psychotropowa”. Wobec obowiązywania takiej definicji, produkcja i rozprowadzanie każdej substancji, która wykazuje cechy substancji psychoaktywnej jest nielegalna – zapewne z wyjątkiem substancji tradycyjnie dopuszczonych do sprzedaży w sklepach spożywczych takich jak kawa, herbata, itp. – co jest kontrolowane przez odpowiednie działy służby sanitarno – epidemiologicznej.

3. Dla osób przeciwdziałających rozpowszechniania się narkomanii ważne jest aby aby uświadamiać sobie, że wobec treści w/w punktu nr 2 większość wysiłku koniecznego dla zwalczania narkomanii powinna polegać na kontrolowania punktów sprzedaży. Ponieważ współcześnie NSP są rozpowszechniane przez sklepy Internetowe, konieczny jest zapewne znaczny wysiłek organizacyjny odpowiednich służb skierowany na kontrolę (wydawanie zezwoleń) na prowadzenie sklepów Internetowych i rozprowadzanie przez nie jedynie produktów posiadających atest sanitarno-epidemiologiczny (analogiczny do produktów spożywczych).

4. Bardzo sprawne realizowanie działań wymienionych w punkcie nr 4 doprowadzi do znacznych wysiłków osób uzależnionych na poszukiwanie nielegalnych punktów sprzedaży. Tak więc na tym polu będą toczyć się najbardziej intensywne zmagania.